Είμαι μια νέα μαμά και σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας, μέσω του blog μου, όλη την εμπειρία που είχα στην εγκυμοσύνη αλλά και όσα θα έρθουν από εδώ και πέρα. Γίνετε μέλος και στείλτε μου email στο vivliolatreia@gmail.com ή στο ksanthompoumpouras@gmail.com με τις δικές σας εμπειρίες τοκετού, τα δωμάτια που διαμορφώσατε για τα μωρά σας με φωτογραφίες, απορίες ή και συμβουλές που θέλετε να δώσετε στην άλλες μανούλες.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Ενούρηση νυκτερινή

 
Το παιδί που βρέχεται τη νύκτα, Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος

Όταν ένα παιδί μεγαλύτερο των πέντε χρονών βρέχεται τα βράδια, τότε λέμε ότι έχει νυκτερινή ενούρηση. Ένα στα πέντε παιδιά(20%) στην ηλικία των πέντε χρονών έχει ενούρηση, 5% στην ηλικία των δέκα χρονών και 1% των ενηλίκων εξακολουθούν να έχουν ενούρηση. Άρα είναι ένα πάρα πολύ συχνό φαινόμενο και δε χρειάζεται να αγχώνεστε ιδιαίτερα για αυτό. Η ενούρηση είναι τρεις φορές πιο συχνή στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια. Αν ρωτήσετε τους γονείς σας, τότε θα σας αποκαλύψουν πιθανότατα ότι είχατε και εσείς το ίδιο πρόβλημα στην παιδική σας ηλικία. Έχει δηλαδή άμεση σχέση με την κληρονομικότητα.

Τι προκαλεί την νυκτερινή ενούρηση;
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα εντελώς σίγουροι τι προκαλεί την ενούρηση. Οι πιο πιθανές υποθέσεις είναι οι εξής:
1. Το παιδί έχει πολύ μικρή κύστη με αποτέλεσμα να μην χωρά τα ούρα που παράγονται το βράδυ.
2. Το παιδί κοιμάται τόσο βαθιά, που το σήμα της κύστης ότι έχει γεμίσει και χρειάζεται να αδειάσει δεν το ξυπνά. Θα διαπιστώσετε και εσείς ότι το παιδί σας, δεν ξυπνά με τίποτα ακόμα και αν χρησιμοποιήσετε έντονους θορύβους.

Σπανιότατα υπάρχουν παθήσεις των νεφρών που μπορεί να προκαλέσουν ενούρηση. Τα ψυχολογικά προβλήματα δεν είναι αποδεκτό ότι μπορεί να προκαλέσουν ενούρηση. Αντίθετα, η ενούρηση μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να έχει σχέση με την ενούρηση, για αυτό πάντα πρέπει να διορθώνεται με τη σωστή δίαιτα.

Κάθε παιδί με νυκτερινή ενούρηση πρέπει να επισκέπτεται τον παιδίατρο του και αν είναι δυνατό τον ειδικό γιατρό που ασχολείται με τέτοιου είδους ουρολογικά προβλήματα. Αφού γίνουν οι κατάλληλες εξετάσεις και διαβεβαιωθείτε ότι δεν έχει τίποτα το παθολογικό το παιδί σας, τότε πρέπει να ηρεμήσετε και να κουβεντιάσετε όλοι μαζί (γονείς, παιδί και γιατρός) ποια είναι η πιο κατάλληλη αντιμετώπιση-θεραπεία για το παιδί σας. Οι πιο κάτω γενικές οδηγίες είναι πολύ χρήσιμες:
1. Ποτέ μην κριτικάρετε το παιδί σας για αυτό το πρόβλημα. Το παιδί χρειάζεται υποστήριξη. Πέστε του ότι δεν είναι δικό του το λάθος και ότι είστε σίγουροι για την προσπάθεια που κάνει να παραμείνει στεγνό. Μιλήστε στα αδέλφια του και εξηγήστε τους ότι δεν πρέπει να "πειράζουν" το αδελφάκι τους για αυτό το θέμα.
2. Το παιδί πρέπει οπωσδήποτε, πριν κοιμηθεί να αδειάζει τελείως την κύστη του.
3. Να βάζετε νάιλον κάλυμμα στο στρώμα έτσι ώστε να προστατεύεται από τα ούρα.
4. Μη βάζετε στο παιδί σας πάνα, γιατί το κάνετε να αισθάνεται σαν βρέφος.
5. Έχετε πάντα σε χώρο ,ώστε να τα βρίσκει εύκολα, καθαρές πιτζάμες και εσώρουχα σε περίπτωση που τα χρειαστεί. Αν το βράδυ ξυπνήσει και χρειάζεται τη βοήθεια σας, τότε βοηθήστε το να αλλάξει τα σεντόνια ή να βρει τα καθαρά ρούχα. Αν είναι όμως σε ηλικία που μπορεί να τα κάνει μόνο του, τότε πρέπει να αναλάβει την ευθύνη το ίδιο το παιδί.
6. Αν το παιδί αποδειχθεί ότι έχει μικρή κύστη, τότε κάποιες ασκήσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να βοηθήσουν. Όταν αισθάνεται το παιδί ότι πρέπει να πάει στο αποχωρητήριο, να προσπαθεί να συγκρατεί όσο μπορεί τα ούρα του.
7. Εξηγήστε στο παιδί σας, ότι δεν πρέπει να πίνει άφθονα υγρά πριν πάει για ύπνο.
8. Το να ξυπνάτε τα βράδια και να παίρνετε το παιδί στο αποχωρητήριο, το μόνο που θα προσφέρει είναι κούραση σε σας. Δεν θα βοηθήσει αποτελεσματικά.

Πώς θεραπεύεται;
Υπάρχουν ουσιαστικά τρεις γενικά αποδεκτές θεραπείες:
1. Αντιδιουρητική ορμόνη. Το φάρμακο αυτό, μπορεί να το πάρει το παιδί σε χάπι από το στόμα ή σε spray από τη μύτη, το βράδυ πριν κοιμηθεί. Οι επιπλοκές στη σωστή δοσολογία είναι σπάνιες, αλλά έχει δυο βασικά μειονεκτήματα. Πρώτον είναι πάρα πολύ ακριβό και δεύτερο μόλις το παιδί σταματήσει να το παίρνει υπάρχει πιθανότητα περίπου 50% να ξαναρχίσει η ενούρηση. Ο τρόπος που δρα το φάρμακο αυτό, είναι συγκρατώντας το νερό στον οργανισμό του παιδιού.
2. Ημιπραμίνη. Το φάρμακο αυτό αυξάνει τη χωρητικότητα της κύστης και αλλάζει τον ύπνο του παιδιού. Έχει επιτυχία 50-70% αλλά έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα. Είναι πολύ τοξικό φάρμακο σε περίπτωση που το πάρει κατά λάθος ένα νεότερο αδελφάκι. Για αυτό πρέπει να το φυλάγετε με πολύ προσοχή.
3. Ξυπνητήρι ενούρησης. Πολλές κλινικές χρησιμοποιούν το ξυπνητήρι σαν θεραπεία πρώτης εκλογής. Τα πλεονεκτήματα είναι ότι είναι σχετικά φθηνό (το αγοράζεις μια φορά) και όταν το παιδί γίνει καλά η πιθανότητα να ξαναρχίσει την ενούρηση είναι πάρα πολύ μικρή. Είναι όμως πολύ σημαντικό να γίνει ορθή χρήση για να είναι αποτελεσματικό(Βλέπε οδηγίες χρήσης ξυπνητηριού ενούρησης). Το ξυπνητήρι αποτελείται από ένα κουδούνι που το βάζει το παιδί στο πέτο της πιτζάμας και ένα καλώδιο που φτάνει μέχρι το εσώρουχο του παιδιού. Μόλις πάνε πάνω στο καλώδιο λίγες σταγόνες ούρων, τότε αυτό αρχίζει να κτυπά και να ξυπνά το παιδί

Ξυπνητήρι ενούρησης
O κύριος σκοπός του ξυπνητηριού είναι να σε ξυπνά τη νύκτα για να πηγαίνεις στο αποχωρητήριο. Δεν πρόκειται να σε βοηθήσει, εκτός εάν προσπαθείς να το ακούς όταν κτυπά και να ανταποκρίνεσαι γρήγορα.

Οδηγίες προς το παιδί.
1. Δοκίμασε να δουλέψεις το ξυπνητήρι τοποθετώντας πάνω στα ηλεκτρόδια ένα βρεγμένο δάκτυλο. Αμέσως μετά πήγαινε στο αποχωρητήριο, όπως θα πήγαινες αν κτυπούσε ενώ κοιμόσουν.
2. Να έχεις πάντα ένα μικρό φως στο δωμάτιο σου ,για να βλέπεις τι κάνεις όταν ξυπνάς.
3. Μόλις ακούσεις το ξυπνητήρι, σήκω αμέσως από το κρεβάτι και πάτα το κατάλληλο κουμπί για να κλείσεις το ξυπνητήρι.
4. Πήγαινε γρήγορα στο αποχωρητήριο και άδειασε την κύστη σου ,για να δεις πόσα ούρα κατόρθωσες να κρατήσεις.
5. Βάλε καινούρια εσώρουχα και πιτζάμες και ξανασύνδεσε το ξυπνητήρι. Υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι την επόμενη φορά θα πρέπει να προλάβεις το ξυπνητήρι, πηγαίνοντας στο αποχωρητήριο πριν αυτό προλάβει να κτυπήσει.
Χρησιμοποίησε το ξυπνητήρι μέχρι να παραμείνεις στεγνός για 3-4 βδομάδες.

Οδηγίες προς τους γονείς.
Αν το παιδί σας δε ξυπνά αμέσως με το χτύπημα του ξυπνητηριού (αυτό συμβαίνει με τα περισσότερα παιδιά) τότε χρειάζεται τη δική σας βοήθεια.
1. Πηγαίνετε γρήγορα στο δωμάτιο του παιδιού, ανάψτε το φως και πες δυνατά " Σήκω από το κρεβάτι και στάσου όρθιος".
2. Εάν δεν υπακούσει στις οδηγίες σας, τότε βάλτε το παιδί στην καθιστή θέση και σκουπίστε το πρόσωπό του με ένα βρεγμένο ρούχο, μέχρι να ξυπνήσει.
3. ΜΗΝ κλείνετε ποτέ το ξυπνητήρι εσείς. ΜΟΝΟ το παιδί σας μπορεί να το κλείσει.

http://www.paidiatros.com/easyconsole.cfm/id/269

Τι είναι η νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA)?

Νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA) είναι μια συλλογή από διάφορες ασθένειες των μυών. Ομαδοποιούνται, είναι η δεύτερη κύρια αιτία της νευρομυϊκής νόσου. Τις περισσότερες φορές, ένα πρόσωπο πρέπει να πάρει το ελαττωματικό γονίδιο και από τους δύο γονείς να επηρεαστούν. Περίπου 4 από κάθε 100,000 οι άνθρωποι έχουν την πάθηση.
Ένας στους 6,000 μωρά γεννιέται με νωτιαία μυϊκή ατροφία, ή SMA. Είναι ο υπ 'αριθμόν ένα δολοφόνος γενετική των παιδιών ηλικίας κάτω των 2, αλλά μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας και φύλου. Η ασθένεια καταστρέφει τα νεύρα που ελέγχουν την εθελοντική κίνηση των μυών. Αυτό περιορίζει σημαντικά τις ικανότητες των ανθρώπων με τα πόδια, χελιδόνι, ανιχνεύσουμε και κρατήστε το κεφάλι τους πάνω.
Σύμφωνα με την Medilexicon το ιατρικό λεξικό:
Νωτιαία μυϊκή ατροφία είναι μια ετερογενής ομάδα των εκφυλιστικών παθήσεων του προσθίου κύτταρα κέρας στο νωτιαίο μυελό και πυρήνες κινητήρα του εγκεφαλικού στελέχους; όλα χαρακτηρίζονται από αδυναμία. Άνω κινητικών νευρώνων παραμένουν κανονική. Αυτές οι ασθένειες περιλαμβάνουν Werdnig-Hoffmann νόσο, νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπους Ι και ΙΙ (SMA1, SMA2); και Kugelberg-Welander νόσο, νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου ΙΙΙ (SMA3).
Ονομάζεται επίσης Werdnig-Hoffmann νόσο, SMA τύπου Ι είναι εμφανής πριν από τη γέννηση. Μπορεί να υπάρξει μια μείωση στην κίνηση του εμβρύου κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης ή εντός των πρώτων μηνών της ζωής. Τα παιδιά με τύπου SMA Ποτέ δεν καθίσετε ή να σταθείτε και συνήθως πεθαίνουν πριν την ηλικία των δύο.
SMA τύπου ΙΙ γίνεται συνήθως εμφανής μεταξύ 3 και 15 μηνών. Αυτά τα παιδιά μπορούν να μάθουν να κάθονται, αλλά δεν θα είναι ποτέ σε θέση να σταθεί ή να περπατήσει. Το προσδόκιμο ζωής ποικίλλει.
Kugelberg-Welander νόσο, ή SMA τύπου III, εμφανίζεται μεταξύ 2 και 17 ετών με μη φυσιολογικό τρόπο βαδίσματος, δυσκολία στην εκτέλεση, αναρρίχηση βήματα, ή αυξανόμενος από μια καρέκλα και ελαφρό τρέμουλο των δακτύλων.
Kennedy σύνδρομο είναι επίσης γνωστή ως spinobulbar προοδευτική μυϊκή ατροφία. Kennedy σύνδρομο έχει κλινική εκδήλωση της μεταξύ 15 και 60 ετών. Είναι κληρονομική σε φυλοσύνδετο υπολειπόμενο τρόπο. Οι γυναίκες φέρουν το γονίδιο σε ένα από τα δύο Χ χρωμοσώματα τους, αλλά η διαταραχή εμφανίζεται μόνο στους γιους τους. Ο κίνδυνος για κάθε γιο μιας μητέρας φορέα είναι το ήμισυ για να λάβετε το γονίδιο και έκδηλη την ασθένεια. Η διαταραχή είναι αργά εξελισσόμενη.
Συγγενής SMA με αρθρογρύπωση είναι μια σπάνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επίμονη σύσπαση των αρθρώσεων (αρθρογρύπωση) εμφανής κατά τη γέννηση. Τα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνουν τη σοβαρή συσπάσεις, καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, δυσμορφία στο στήθος, αναπνευστικά προβλήματα, ασυνήθιστα μικρό σαγόνι, και πεσμένα άνω βλέφαρα.
SMA ενηλίκων μπορούν να αρχίσουν μεταξύ 40 και 60 ετών και εξελίσσεται γρήγορα, με μέσο προσδόκιμο ζωής περίπου 5 ετών από την έναρξη των συμπτωμάτων. Οι περισσότερες περιπτώσεις να αποδειχθεί παραλλαγές του αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (AS, κοινώς ονομάζεται νόσος του Lou Gehrig). 


Θέματα

πηγη: http://www.yesanswer.de/med/el/7795.html

Τα μοναχοπαίδια 50% περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα.

Τα παιδιά χωρίς αδέλφια μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για παιδική παχυσαρκία, σύμφωνα με νέα μελέτη.


Στη μελέτη, τα παιδιά μεταξύ των ηλικιών 2-9 χωρίς αδέλφια είχαν περίπου 50 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα συγκριτικά με τα παιδιά που είχαν αδέλφια.
Τα αποτελέσματα ήταν ίδια ανεξάρτητα από παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το βάρος των παιδιών, συμπεριλαμβανομένου του φύλου, του βάρους γέννησης, το βάρος των γονιών, καθώς και τον χρόνο που τα παιδιά ξοδεύουν παίζοντας και βλέποντας τηλεόραση.


"Το να είσαι μοναχοπαίδι φαίνεται να είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου” αναφέρει ερευνητής της μελέτης Monica Hunsberger, του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να διεξάγουν μελλοντικές μελέτες για να κατανοήσουν την αιτία για αυτό τον συσχετισμό είπε η Hunsberger.


Η μελέτη συγκέντρωσε στοιχεία από 12, 700 παιδιά από 8 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ισπανία.
Μετρήθηκε ο Δείκτης Μάζας Σώματος,οι γονείς ερωτήθηκαν σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους, το χρόνο που παρακολουθούν τηλεόραση και το χρόνο που παίζουν έξω.


Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrition and Diabetes
 
www.natofao.blogspot.gr